سیستم های ایمنی هوشمند خودرو

شایع ترین علت تصادفات جاده ای کاهش توجه راننده به دلیل خستگی یا صرفاً به دلیل توجه راننده به کارهای دیگری مانند تنظیم رادیو، استفاده از تلفن همراه و ارتباط با سرنشینان است.

با استفاده از برآورد شرایط می توان فرض کرد که با استفاده از سیستم های “هوشمند” در وسایل نقلیه، بیش از ۵۰ درصد از جان انسان ها را می توان نجات داد.

در سال‌های اخیر بیشترین میزان توجه به بهبود عملکرد سیستمهای ایمنی وسایل نقلیه معطوف شد و وسایل نقلیه امروزی را چهار برابر ایمن‌تر از نمونه های تولید شده در دهه ۱۹۷۰ کرد.

فلسفه ایمنی در خودرو

ایمنی خودرو نیز یک موضوع رقابتی است. بنابراین سازندگان خودرو هنگام توسعه خودروهای جدید توجه بیشتری به این موضوع دارند. خودروهای مدرن با تاکید خاصی طراحی شده است تا سطح بالایی از ایمنی مسافران و عابران جاده را تضمین کند. برای اطمینان از بالابودن  سطح امنیت، وسایل نقلیه مجهز به سیستم‌هایی هستند که از فعالیت‌های هدایتی خاصی پشتیبانی می‌کنند و در برخی شرایط می‌توانند حتی جایگزین راننده شوند. به عنوان مثال در یک تصادف ترافیکی، یک سیستم می‌تواند موقعیت وسیله نقلیه را گزارش کند و درخواست کمک کند (eCall).پیشرفت در تکنیک های اندازه گیری و سیستم های اطلاعاتی فرصت های جدیدی را برای اتوماتیک کردن کنترل خودرو باز بوجود آورد; با این روند اکنون از نظر فنی امکان ساخت وسایل نقلیه کاملاً خودکار وجود دارد، اما مشکلات کاربری از مسائل فنی ناشی می شود، مشکلاتی که در جریان آزمایش شهری خودروها به وجود آمده است.

ایمنی خودرو

هنگام طراحی و تولید وسایل نقلیه جدید تاکید می شود که وسیله نقلیه می بایست الزامات ایمنی را برآورده کند. این الزامات توسط قوانین نظارتی معتبر استاندارد و همچنین نیازهای مشتریان تعیین می شود. علاوه بر این، سازندگان خودرو در حال توسعه انواع ویژگی های ایمنی که برای افزایش ایمنی سرنشینان و وسیله نقلیه در نظر گرفته شده است هستند. هدف اصلی ایمنی خودرو، زندگی و سلامت سرنشینان، وسیله نقلیه و همچنین سایر اشخاص بیرونی است (عابران پیاده، دوچرخه سواران، سایر وسایل نقلیه و غیره).

به طور کلی، هدف به حداقل رساندن احتمال وقوع حادثه و در صورت وقوع آن، تضمین حفاظت از سلامت و زندگی افراد است. برای رسیدن به این هدف امکان اعمال ویژگی های مختلفی وجود دارد که می توان آن را ایمنی وسیله نقلیه نامید.

اصطلاح ایمنی وسیله نقلیه به معنای دو دسته اساسی است:

• سیستم ایمنی فعال
• سیستم ایمنی غیرفعال

سیستم های ایمنی هوشمند

سیستم های ایمنی هوشمند یکپارچه توسعه در ایمنی خودرو بر پیوند سیستم های از قبل موجود، ساده کردن عملیات آنها و کاهش قیمت آنها تمرکز دارد که امکان استفاده از این سیستم ها را در دسته های قیمت ارزانتر وسایل نقلیه فراهم می کند. وسیله نقلیه هوشمند همچنین به پشتیبانی شبکه جاده ای هوشمند نیاز دارد. مانند برنامه های کاربردی از راه دور، سیستم های مدیریت حمل و نقل و مجهز به سیستم های ارتباطی.

دسته بندی سیستم های ایمنی یکپارچه

• سیستم های ایمنی فعال مستقل
• سیستم هایی که به طور مداوم از فعالیت راننده پشتیبانی می کنند
• سیستم های فعال در زمان عملکرد مورد انتظار

سیستم های ایمنی فعال مرتبط با سیستم های دیگر

• با وسایل نقلیه دیگر
• با سیستمهای دیگر
• سیستم های فعال در لحظه حادثه.
• سیستم های فعال پس از حادثه – مستقل.
• سیستم های فعال پس از حادثه – همکاری.

پدیده سیستم‌های ایمنی هوشمند یکپارچه نتیجه تکامل صنعت خودرو و فناوری‌های مختلف است. نصب این تجهیزات در خودروها تا حدی داوطلبانه و تا حدی با توجه به قانون تایید نوع وسیله نقلیه اجباری است.

 سیستم های ایمنی فعال مستقل

بهترین راه برای کاهش تصادفات جاده ای پیشگیری از آن است. سیستم‌های فعال ایمنی را می‌توان از نظر عملکرد در طول زمان به سیستم‌هایی که دائماً فعال هستند و سیستم‌هایی که در لحظه خطر بالقوه (احتمال تصادف رانندگی) عمل می‌کنند طبقه‌بندی کرد; سیستم‌های ایمنی فعال که پشتیبانی مستمر از راننده را تضمین می‌کنند، «سیستم‌های کمک راننده» نیز نامیده می‌شوند. ADAS (سیستم های کمک راننده پیشرفته) یا DSS (سیستم پشتیبانی راننده).

سیستم های پشتیبان دائم

سیستم هایی که به طور مداوم از فعالیت راننده پشتیبانی می کنند، باید بتواند با شرایط موجود سازگار شوند و نیازها را پیش بینی کنند و در صورت لزوم ابتکار عمل را به دست گیرند. سیستم هایی که به طور مداوم از فعالیت راننده پشتیبانی می کنند شامل موارد زیر هستند:

تکنولوژی ها سیستم های ایمنی

سیستم ترمز ضد قفل (ABS):

جلوگیری از قفل شدن چرخ ها در هنگام ترمزگیری، به راننده اجازه می دهد تا کنترل و فرمان پذیری خودرو را حفظ کند. چرخ های قفل شده نمی توانند فرمان پذیری خودرو را اجرا کنند. واحد کنترل ABS سنسورهای سرعت چرخ را از طریق تعدادی سنسور کنترل می کند. اگر یک چرخ قفل شود، شیر برقی واحد ABS فشار ترمز را به آن چرخ کاهش می دهد تا زمانی که چرخ آزادانه بچرخد. سپس فشار دوباره افزایش می یابد تا فشار ترمز محدود شود. این موضوع ثبات و قدرت مانور خودرو را حفظ می کند و راننده یک پالس و صربه کوچک را در پدال ترمز حس میکند.

در سطوح لغزنده ممکن است کمی فاصله ترمز طولانی شود. در واقع وظیفه اصلی سیستم ضد قفل حفظ فرمان پذیری خودرو در شرایط ترمز روی سطوح لغزنده می باشد.

ASR و TCS

سیستم تنظیم ضد لغزش (ASR) یا سیستم کنترل کشش (TCS)

از هرزگردی چرخ  خودرو در حالت روی سطوح لغزنده جلوگیری می کند و در سیستم های هوشمندتر، در وضعیت تغییر جهت در حالت شتاب گیری قادر به تقسیم گشتاورهای مختلف روی یک محور هستند، اگر یک چرخ بر روی یک سطح لغزنده و دیگری روی سطح با اصطکاک بالاتر باشد.

برنامه پایداری الکترونیکی (ESP) یا کنترل پایداری الکترونیکی (ESC):

این سیستم کنترل مدیریت پایداری خودرو را بهبود می بخشد و به طور خودکار پایداری خودرو را در همه موقعیت ها تثبیت می کند. سیستم ESC موقعیت های بحرانی را شناسایی می کند و از انحراف خودرو از مسیر جلوگیری می کند. این سیستم باید به طور فعال از لغزش کنترل نشده وسیله نقلیه جلوگیری کند و به راننده کمک کند تا در صورت لغزش، شرایط وسیله نقلیه را تثبیت کند.

سیستم ESC

سیستم ESC به طور مستقیم با سیستم های ABS و ASR همکاری می کند و رفتار خودرو را با مقادیر محاسبه شده مقایسه می کند. جهت حرکت مورد نظر را بر اساس زاویه فرمان و سرعت واقعی را بر اساس سرعت چرخ ها بررسی می کند. همچنین شتاب جانبی و چرخش وسیله نقلیه حول محور عمودی را با مقادیر محاسبه شده مقایسه می کند.

ممکن است وسیله نقلیه هنگام دور زدن با سرعت بیش از حد، ناپایدار شود یا اصطکاک سطح جاده به طور غیرمنتظره ای تغییر کند (آب، یخ، آلودگی)، یا در طول یک مانورغیرمنتظره پایداری خودرو کم شود.

واحد ESP نوع نوسانات را بر اساس داده های حسگرها تشخیص می دهد و در مدیریت موتور و کنترل ترمز دخالت می کند.

وقتی وسیله نقلیه دچار کم فرمانی می شود و با چرخ های جلو به سمت داخل پیچ منحرف می شود، در حالی که به اندازه کافی نمی چرخد، ترمزهای ESP در چرخ عقب، در چرخی که به سمت داخل پیچ قرار دارد فعال شده و در صورت لزوم به طور همزمان باعث کاهش قدرت موتور می شود.

برنامه پایداری الکترونیکی ESP

اگر راننده شروع به ترمز گرفتن کند، ESP نیز فعال شده و نیروی ترمز در قسمت بیرونی پیچ را کاهش می دهد.

ما باید این نکته را بدانیم که برنامه پایداری الکترونیکی ESP نمی تواند بر قوانین فیزیکی غلبه کند.

بدین معنی که اگر راننده شرایط رانندگی را بیش از حد غیر واقعی برآورد کند، برنامه کنترل پایداری الکترونیکی نمی تواند از تصادف جلوگیری کند.

سیستم دستیار ترمز (BAS)

در شرایط بحرانی و در مواردی که سیستم ABS فشار ترمز را تنظیم می کند، پدال ترمز ممکن است شروع به لرزیدن کند که می تواند باعث شود راننده برای جلوگیری از این ارتعاشات، پدال را رها کند، و این موضوع باعث کاهش اثربخشی ترمز می شود. سیستم دستیار ترمز در صورت ترمز بحرانی فعال می شود (هنگامی که راننده به طور ناگهانی پدال ترمز را فشار میدهد) و در بیشتر موارد، به شدت با مقداری تاخیر انجام می شود.

سیستم BAS پاسخ های سریع راننده را ارزیابی می کند و به طور خودکار نیروی سیستم ترمز را تعیین می کند و فشار ترمزی را افزایش می دهد. در نتیجه طول خط ترمز را تا ۲ متر کوتاه می کند. اگر راننده فشار وارده را افزایش ندهد فشار سیستم کنترل ترمز در مدار دوباره کاهش پیدا می کند.

مانیتورینگ نقطه کور (BLIS) یا سیستم تشخیص نقطه کور

سیستم نظارت بر نقاط اطراف خودرو نقاط کور را در هر دو طرف خودرو بررسی می کند (نقاطی که در آینه های دید عقب خودرو (جانبی) به سختی دیده می شود). این سیستم با استفاده از هشدارهای صوتی و تصویری برای راننده هنگامی که خودرو به طرف خطوط جانبی جاده منحرف می شود یا حتی هنگامی که خودرویی از سمت عقب بطور ناگهانی به خودرو نزدیک می شود به راننده هشدار میدهد.

سیستم سنجش میزان فشار باد تایر

تولید کنندگان خودرو سیستم های مختلفی را برای نظارت بر فشار باد لاستیک ها به مشتریان ارائه می دهند.

این سیستم ها به رانندگان هشدار اولیه در مورد کاهش فشار هوا در لاستیک ها می دهد. معمولاً این سیستم‌ها عبارتند از ITS (سیستم هوشمند تایر)، TPMS (سیستم پایش فشار تایر) و DDS (سیستم تشخیص باد کردن).

سیستم ITS

سیستم ITS به طور مستقیم فشار هوای تایر را اندازه گیری می کند. این سیستم شامل یک گیرنده مرکزی و چهار ماژول در تایر است که از باتری تغذیه نمی شوند.

ماژول ها فشار واقعی را با در نظر گرفتن دمای تایرها اندازه گیری می کنند. این داده ها به صورت بی سیم به گیرنده منتقل می شوند.

برای حفاظت بهینه در برابر آسیب، فرض کنید در هنگام نصب، آنها محکم به تایر متصل می شوند.

سیستم ITS به لاستیک اجازه می دهد تا با دستگاه های الکترونیکی وسیله نقلیه تعامل داشته باشد.

رانندگان جریان دائمی اطلاعات در مورد تمام تایرها را مستقیماً روی نشانگر صفحه کیلومتر دارند.

به علاوه برای اطلاع از فشار و دمای هوای داخل تایر این سنسورها میتوانند اطلاعات اضافی را روی دستگاههای الکترونیکی خودرو ارسال کنند.

به این ترتیب این سیستم میتواند روی ویژگی های حرکتی خودرو و راحتی سواری برای سرنشینان تاثیر بگذارد.

سیستم TPMS

سیستم TPMS به طور مستقیم فشار تایر را اندازه گیری می کند. این سیستم شامل یک گیرنده اصلی (به عنوان مثال، کنترل های ورود بدون کلید) و چهار ماژول در لاستیک است که توسط باتری تغذیه نمی شوند. ماژول ها فشار واقعی تایر را با در نظر گرفتن دمای تایر اندازه گیری می کنند. وضعیت تایر به طور خودکار توسط سیستم ترمز الکترونیکی (EBS) مشخص می گردد. نمایشگر روی داشبورد به راننده در مورد افت بیش از حد فشار باد لاستیک هشدار می دهد.

ادغام سیستم TPMS در سیستم EBS امکان عملکردهای مفید دیگری را بدون نیاز به هیچ سنسور اضافی دیگری فراهم می کند.

سیستم DDS به طور غیرمستقیم فشار هوای تایر را اندازه گیری می کند و در صورتی که فشار باد تایر کمتر از یک حد مشخص شده باشد، بلافاصله به راننده هشدار می دهد. سیستم تشخیص فشار هوا از طریق نرم افزاری که داده های سنسور سرعت چرخ ABS ارسال می کند شرایط را ارزیابی می کند. هر گونه کاهش فشار شعاع تایر را تغییر می دهد و منجر به تغییرات قابل تشخیص الکترونیکی خاصی در سیگنال سرعت می شود. اگر فشار باد تایر کمتر از آستانه مشخص شده باشد، سیستم به راننده هشدار می دهد.

 

یادآوری کمربند ایمنی (SBR)

سیستمی برای هشدار راننده و سرنشینان که از کمربند ایمنی استفاده نمی کنند.

آلارم هشدار درست بسته نشدن درهای خودرو

دستگاه هایی برای هشدار دادن به راننده در صورت بسته نبودن درها به درستی.

سیستم هشدار خروج از خط (LDWS) یا Lane Assistance (LA)

سیستمی که تغییر لاین ناخواسته خودرو را کنترل می کند و هشدار خروج از خط را به صورت (نور، صدا، لرزش و غیره) اعلام می کند.

“Speed Alert” یا “Speed Eye”

یک سیستم شامل دوربین مخصوصی که علائم راهنمایی و رانندگی با محدودیت سرعت و منع سبقت را تشخیص می دهد و روی داشبورد نمایش می دهد.

سازگاری هوشمند سرعت (ISA)

این سیستم می تواند به سه روش مختلف عمل کند که در شدت تأثیر آنها بر سرعت متفاوت است. اولین راه غیرمستقیم، یک هشدار صوتی یا تصویری است که به راننده هشدار می دهد که از سرعت مجاز تجاوز کرده است. سطح دوم ایجاد مقاومت در برابر پدال گاز است (اگر سیستم تشخیص دهد که خودرو با سرعت بیشتری از آنچه مجاز است حرکت می کند) و آخرین روش مستقیم کاهش سرعت خودکار توسط سیستم است.

کروز کنترل تطبیقی (ACC)

این سیستم علاوه بر وظیفه اصلی (حفظ سرعت انتخابی) فضای جلوی خودرو را بررسی می کند و سرعت را با ترافیک پیش رو تنظیم می کند.

این سیستم پیشرفته با گیربکس اتوماتیک در تماس است و قادر است در هنگام ورود به ترافیک شهری با حفظ فاصله انتخاب شده در جلو، خودرو را به آرامی متوقف و مجدداً به حرکت درآورد.

این سیستم از رادار و طیف مادون قرمز قابل مشاهده استفاده می کند.

ACC همچنین دارای سیستم ترمز اضطراری است که سیستم ترمز را برای فعالیت های بیشتر و ترمز کارآمدتر در صورت لزوم آماده می کند.

این سیستم فاصله ایمن با خودروی جلویی را کنترل می کند و اگر خودرو خیلی نزدیک شود، با یک سیگنال صوتی به راننده هشدار می دهد.

ایمنی شهری

این سیستم در ترافیک شهری با سرعت ۳۰ کیلومتر در ساعت هنگامی که راننده وسیله نقلیه به کند شدن یا توقف خودروی جلویی واکنش نشان ندهد، یا زمانی که خودرو به یک مانع ثابت نزدیک شود، سیستم به طور خودکار خودرو را متوقف می کند.

 

سیستم های ترمز اضطراری پیشرفته (AEBS)

این سیستم با استفاده از سیگنال های دیداری و شنیداری هنگام نزدیک شدن به یک مانع به راننده هشدار می دهد. اگر راننده به این هشدار توجه نکند (یا عکس العمل مناسب نشان ندهد) سیستم می تواند به طور خودکار ترمزها را فعال کند و قبل از برخورد با مانع خودرو را متوقف کند.

سیستم جلوگیری از برخورد (CAS)

یک سیستم با استفاده از رادار برای تشخیص برخوردهای قریب الوقوع می باشد. به محض اینکه احتمال برخورد

تشخیص داده شود، سیستم به راننده هشدار می دهد و در صورت عدم اقدام فوری راننده، اقدام به ترمزگیری یا تغییر جهت فرمان می کند. این سیستم از حسگرهای مشابه کروز کنترل تطبیقی (ACC) استفاده می کند.

برخی از خودروسازان نسبت به تصادف از عقب هشدار می دهند. خطر برخورد قریب الوقوع سیگنال چراغ هشدار عقب را با افزایش فرکانس فعال می کند و این افزایش فرکانس توجه راننده خودروی عقبی را به خود جلب می کند.

در صورت وجود خطر مداوم برخورد اقدامات حفاظتی سرنشینان در وسیله نقلیه فعال می شود (از جمله، سفت کردن خودکار کمربندهای ایمنی). اگر وسیله نقلیه در شرایط خطرناک بایستد، بلافاصله قبل از ضربه، سیستم بطور اتوماتیک ترمز می‌کند که پرتاب خودرو به جلو را کاهش می‌دهد و خطر ضربه شلاقی سرنشینان خودرو را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد.

سیستم Heads-Up Display (HUD)

نمایش داده های مربوط به راننده در میدان دید راننده است.

• چراغ های جلو تطبیقی (Adaptive head light – AHL)

این سیستم چراغ‌های جلو را به‌طور خودکار تنظیم میکند تا در هر شرایطی، هنگام ورود به پیچ‌ها و در زاویه‌ای بسته، جاده را به خوبی روشن کند.

• سیستم نظارت بر راننده (DMS) یا هشدار راننده

این سیستم میزان دقت راننده را بر اساس رفتار او تجزیه و تحلیل می کند. یک راننده خسته اغلب جهت حرکت را بطور مداوم تصحیح می کند، واکنش ناگهانی نشان می دهد و حرکت چشمانش در زمانی که در جستجوی اطلاعات در وضعیت ترافیکی است متوقف می شود.

بر اساس اصلاح جهت ناگهانی و حرکت چشمهای راننده، سیستم می تواند خستگی راننده را تشخیص دهد و به او در مورد نیاز به استراحت هشدار دهد.

• سیستم های هدایت مسیر یا ناوبری

این سیستم با استفاده از نقشه ها، فلش ها و رابط های صوتی برای رسیدن به مقصد به راننده کمک میکند.

• سیستم تقویت دید راننده

این سیستم از نور مادون قرمز استفاده می کند که چشم انسان آن را درک نمی کند و بنابراین مانع از دیدن ترافیک روبرو برای راننده نمی شود.

این سیستم امکان شناسایی سریعتر عابران پیاده، دوچرخه سواران، اتومبیل های پارک شده و سایر موانع را در طول مسیر را فراهم می کند.

یک دوربین مادون قرمز یکپارچه در شیشه جلو وجود دارد که تصویر جاده پیش رو را ضبط کرده و آن را به صفحه نمایش ارسال می کند.

برخی از سازندگان خودرو سیستم هایی را ارائه می دهند که با استفاده از نور مادون قرمز روی داشبورد، شرایط جاده در شب را به صورت روشن نشان می دهد و اشخاص شناسایی شده را علامت گذاری می کند.

اینترلاک الکل

دستگاهی برای مسدود کردن  کارکرد موتور خودرو در صورت مثبت بودن تست تنفسی برای الکل از طریق دستگاه نصب شده در خودرو.

 سیستم های فعال در زمان برخورد احتمالی

در صورت خطر قریب الوقوع یک تصادف رانندگی، وسیله نقلیه هوشمند به صورت مکانیکی به راننده هشدار می دهد (لرزش خفیف فرمان یا صندلی) یا به صورت بصری.

فعال کردن سیستم ترمز (تنظیم سیستم ترمز برای موقعیت های اضطراری)

سفت کردن و کوتاه تر کردن میزان کشیده شدن کمربند ایمنی در لحظه برخورد احتمالی.

قفل کردن پایه های صندلی برقی در موقعیت بهینه و ایمن.

فعال کردن سیستم ترمز اتوماتیک در حالت برخورد اجتناب ناپذیر.

 سیستم های ایمنی فعال مرتبط با سیستم های دیگر

سیستم هایی که بین وسایل نقلیه همکاری می کنند Car2Car نامیده می شوند.

وسایل نقلیه ای که در محدوده یکدیگر هستند یک شبکه موقت با هم تشکیل میدهند که در آن موقعیت، سرعت و جهت خودروها اطلاع داده میشود. سیستم Car2Car به سایر وسایل نقلیه اجازه می دهد تا هشدارها و اطلاعات را ارائه دهند.

 سیستم های همکار با زیرساخت ها

سیستم هایی که با زیرساخت ها همکاری می کنند به عنوان Car2Infrastructur نامیده می شوند.

این فناوری شامل ارتباط بین خودرو و تجهیزات ثابت (از نظر زمانی) می باشد که به این معنی است که وسیله نقلیه با علائم راهنمایی و رانندگی قابل حمل یا دستگاههای هشدار دهنده ارتباط برقرار می کند.

سیستم های فعال در لحظه ضربه

در میان سیستم‌های فعال در لحظه برخورد، عمدتاً سیستم‌های ایمنی غیرفعال خودرو، یعنی کشنده‌های کمربند، کیسه هوای جانبی، کیسه هوای راننده، کیسه هوای سرنشین برای صندلی‌های جلو و ایربگ‌های جانبی برای صندلی‌های عقب، کیسه‌های هوای سقفی، پشت سری های اکتیو و سیستم درب موتور اکتیو هستند که از عابران در لحظه برخورد محافظت می کنند.

 سیستم های فعال پس از برخورد – مستقل

سیستم های برخورد خودکار وظیفه محافظت از سرنشینان حودرو را در برابر هرگونه تهدید به عهده دارند. متداول ترین سیستم های ایمنی مستقل خودروها عبارتند از: قطع کن منبع سوخت، باز کردن قفل درب وسیله نقلیه، قطع کن اتصالات باتری و چراغ های هشدار.

 سیستم های فعال پس از برخورد – مستقل

سیستم های پس از تصادف به طور فعال با سیستم گزارش دهی خودکار برای مواقع اضطراری همکاری می کند

در حال حاضر برخی از خودروها چنین سیستمی را ارائه می دهند که در مواقع اضطراری می توانند با مرکز امداد خودرو تماس بگیرند و اطلاعاتی در مورد محل حادثه، تعداد سرنشینان، شدت ضربه، جهت ضربه، تعداد کیسه هوای استفاده شده، نحوه استفاده از کمربند ایمنی، اطلاعات مربوط به واژگونی و سایر جزئیات ارسال کند.

نتیجه گیری

در حال حاضر، وسایل نقلیه با راه حل های فن آوری هوشمند برای ایمنی فعال ساخته شده اند، که باید از خطرات مرتبط با رانندگی جلوگیری کنند. بهبود کنترل وسیله نقلیه در شرایط مختلف رانندگی، افزایش ایمنی و راحتی سرنشینان، تسهیل ارتباطات و کنترل وضعیت در جاده، سیستم‌های روشنایی فعال و دید بهتر برای راننده و واکنش سریعتر به موانع در طول مسیر از جمله شرایط بهبود ایمنی خودرو هستند.

این خودروها به تعداد زیادی از حسگرها، گیرنده ها، محرک ها و واحدهای کنترلی نیازمند هستند که وظیفه آنها این است که هماهنگی و همکاری کلیه تجهیزات الکترونیکی و مکانیکی خودرو را برقرار کنند.

وسایل نقلیه ایمن و هوشمند نه تنها با نوآوری، بلکه با منابع انرژی برای سیستم نیروی محرکه مشخص می شوند.

همچنین این خودروها توانایی تعامل با زیرساخت های هوشمند را نیز دارند. مزایای اصلی وسایل نقلیه هوشمند عبارتند از:

• ایمنی جاده ای
• مصرف سوخت کمتر
• بهبود جریان ترافیک جاده ای به دلیل ارتباط بین خودروها
• کاهش ازدحام در مناطق شهری

چالش بزرگ برای سیستم های حمل و نقل هوشمند کاهش رفتار خطرناک انسانی در جاده ها است و این به تصمیم رانندگان (احترام به قوانین راهنمایی و رانندگی و رانندگی ایمن) و رفتار عابران در جاده مربوط می شود.

• مشخصات فنی پیکاپ تاگا
• نمایندگی های پادران موتور
• پادران موتور را رسانه های اجتماعی دنبال کنید: اینستاگرام، آپارات